Op weg naar huis

De laatste blog alweer van onze reis, we willen het zelf nog niet helemaal geloven !

Wat hebben we gedaan na de vorige blog ? We zijn naar Langkawi gevlogen, een eiland in het noorden van Maleisië, op korte afstand van Thailand. We hebben nu al heimwee…………. We durven het bijna niet te bekennen, maar we kunnen niet echt heel veel over het eiland vertellen, want we hebben simpelweg helemaal niets gedaan, niks bezichtigd, alleen maar gelegen, gezwommen, gelezen, geslapen, 1 x naar de spa geweest voor een massage, strandwandelingetjes gemaakt en gegeten. Dat was het wel zo’n beetje, en dat zes dagen lang. We hadden gewoon een heerlijk hotel. Als er ooit iemand het plan heeft naar Langkawi te gaan, neem van ons aan, hotel Casa del Mar is gewoon hét hotel. Het heeft maar 34 kamers, laagbouw, mooie tuin met restaurant, bar, zwembad, ligbedden en dan het prachtige strand met nog mooier uitzicht. Dat allemaal bekijk je vanaf de beste ligbedden die we ooit hebben gehad, iets van twee meter breed, met een kan ijswater dat de hele dag aangevuld wordt, twee keer per dag worden verfrissingshanddoekjes gebracht, schaaltjes meloen, fruitijsjes enz. Dus kort gezegd, je rolt na het ontbijt richting ligbed, en komt er rond half 7 ’s avonds weer eens af. Dan douchen en het straatje in van Pantai Cenang, met genoeg restaurantjes om elke avond ergens anders te eten. Met verder wat  kleine supermarktjes voor wat te snoepen af en toe, en iemand waar je de was naartoe kan brengen, kan je het hier goed uithouden.  Met pijn in ons hart zijn we daar gisteren vertrokken. We hebben altijd als stelregel dat we niet 2 x naar dezelfde bestemming op vakantie gaan (m.u.v. New York dan, dé stad aller steden), maar we weten nu al dat we een keer terug zullen gaan.

In een uurtje zijn we weer terug naar Kuala Lumpur gevlogen  voor de laatste anderhalve dag. Hotel is weinig aan, beetje vergane glorie, sjofele kamers, zwembad van niks,  niet echt vriendelijk personeel, (tsja, na het hotel in Langkawi moest er ergens op bezuinigd worden), maar het heeft wel een goede ligging, aan de Bintang Walk wat het uitgaansdeel van KL is. Zoals eerder gezegd vonden we KL de eerste keer dat we er waren niet heel veel aan, en zo na anderhalve dag is daar nog weinig in veranderd. Waarschijnlijk zal het een walhalla gevonden worden door mensen die van shoppen houden, want daar kun je hier echt wel een paar dagen mee vullen. Vandaag hebben we nog wel een slag geslagen met souvenirs in Central Market, een hal met wat meer de authentiekere winkeltjes in plaats van de grote merken die je in de andere winkelcentra tegenkomt. En we hebben echt supergezellig en lekker gegeten. Beetje nadeel van Azië is altijd dat je wel lekker kan eten, maar dat het niet het toppunt van gezelligheid is. Meestal krijg je binnen 10 minuten na bestelling zowel voor- als hoofdgerecht op tafel gezet, en blijven ze nog net niet naast je tafel staan om de borden en schaaltjes weer af te ruimen. Zo pakten we eergisteren de laatste springroll uit een schaaltje, en voordat we er erg in hadden was schaaltje inclusief de chili dipsaus al van tafel verdwenen. In Kuala Lumpur hebben we bij La Bodega gezeten, een Spaans restaurant  in het “ restaurantstraatje”  naast het megawinkelcentrum Pavilion. Heerlijke tapas,nog nooit zulke lekkere sardientjes gegeten. En zalm, en garnalen….je moet jezelf tenslotte verwennen op kerstavond. En jawel, Spaans gegeten in Maleisië, na twee weken rijst wil je wel weer eens wat anders. Kuala Lumpur heeft er dus een klein pluspuntje bij gekregen, maar groot fan zullen we er waarschijnlijk nooit van worden. Wat Maleisië verder betreft: hier willen we zeker nog een keer terug komen, en dan bijvoorbeeld meer het binnenland bekijken, misschien in combinatie met Borneo ? Ach, er is nog zoveel te wensen.

En dan zijn er ineens drie maanden voorbij…….. De reis waar we ruim een jaar mee bezig zijn geweest om voor te bereiden  zit erop, we zitten nu op het vliegveld en over iets minder dan 2 uur  vliegen we naar Amsterdam.

Het is toch wel een heel vreemd idee. Natuurlijk zal de temperatuur een schok zijn, maar ook het hele idee van de winter. We zijn weggegaan toen er nog mooie nazomerdagen waren, we hebben het hele herfstgedoe overgeslagen en belanden straks midden in de winter. Hebben jullie de dagen korter zien worden, bij ons werden ze alleen maar langer. Zagen jullie alles grijs, grauw en kaal worden, in Australië stond alles in de bloesem wat zo bij de lente hoort en gingen we richting de zomer die je ook hier in Maleisië volop beleeft. En natuurlijk zit er ook nog een wereld van verschil in temperatuur, vandaag was het een heerlijke 34 graden. Maar helaas zullen we ongetwijfeld snel gewend zijn, komen we terecht in de sleur van alledag, staan we de eerste werkdag vast weer in een megafile……

Is het ons bevallen, zo lang van huis ? Jaaaaaaaa, en het is zeker voor herhaling vatbaar. Als het ons lukt met werk zouden we zelfs nog wel wat langer op reis willen. Eerst weer even een paar jaar sparen, want we hadden ons wel iets misrekend wat we nodig zouden hebben. Natuurlijk heeft dat ook grotendeels te maken met de bestemming die we nu gekozen hadden. Australië is duur, hun dollar staat voor ons heel ongunstig, en alle excursies die je wilt doen kosten daar de hoofdprijs. Toch hadden we het allemaal niet willen missen. De combinatie met Maleisië was een schot in de roos. Na Australië een compleet andere cultuur, ander eten, andere mensen, ( en andere souvenirs :) . Tijdens zo’n lange reis denk je de eerste drie weken nog dat je alle tijd hebt, maar daarna vliegt de tijd echt voorbij. Het is dat je af en toe de datum ziet, anders heb je geen besef dat er weer zoveel dagen/weken/maanden voorbij zijn.

En wat nu ? We zijn ruim een jaar druk bezig geweest met het voorbereiden van onze trouwdag en deze reis. Jeetje, straks hebben we helemaal niks meer te doen, we vallen in een gat ! Nou, dat zal wel meevallen, allereerst hebben we ongeveer 3.500 foto’s te bekijken en selecteren. En omdat we het vorig jaar nogal druk gehad hebben, liggen er van de vorige drie vakanties ook nog de nodige foto’s in te plakken. Ja, we weten het, inplakken klinkt niet meer van deze tijd met de digitale foto-albums, maar we zijn soms nou eenmaal nog een tikkie ouderwets. Dat wordt een mooie klus voor de wintermaanden. Verder kijkt Mirjam er al naar uit om volgende week bij Donner haar slag te slaan met een stapel boeken, en gaan we in januari voor het eerst in jaren weer eens naar de vakantiebeurs om ideetjes op te doen. Omdat we de laatste anderhalf jaar veel moesten sparen zijn een aantal andere dingen erbij ingeschoten. Dus hopen we in 2011 weer wat vaker naar concerten, theater en restaurants te gaan, de eerste concertkaartjes zijn al gekocht. En we hopen onze badkamer eindelijk te kunnen renoveren.   Allemaal leuke vooruitzichten dus. Natuurlijk heb je ook de minder leuke dingen zoals………..werk. Daar moeten we nog maar even niet aan denken. We hebben nog een weekje vrij voordat we weer aan de slag moeten. Dat zullen we waarschijnlijk ook nodig hebben, we hebben drie maanden in een andere tijdzone geleefd, dus dat zal wel even wennen zijn. En natuurlijk staan er voor de aankomende week al afspraken in de agenda, allemaal leuke dingen. Bijkletsen tijdens avondjes eten, middagjes lunchen, etc.

Kortom, wij hebben genoten van onze reis ! Drie maanden lang geen verplichtingen, doen wat je zelf wilt, even onbereikbaar zijn (wat onderweg telkens vreemde blikken opleverde als we zeiden dat we geen telefoon bij ons hadden). We vonden het leuk om een blog bij te houden. Niet alleen is het leuk om op deze manier contact met familie/vrienden/collega’s te houden, ook is het leuk voor onszelf om terug te lezen wanneer we wat gedaan hebben. Want soms moeten we toch wel hard denken om dingen nog terug te kunnen halen. Of zou dat toch horen bij die 40+ leeftijd :)

Onze blog blijft bestaan, en bij een volgende vakantie zullen we hem weer bijhouden, maar voor nu….de laatste vakantiegroet van onze honeymoon !

Kerstgroetjes van Erik en Mirjam