Van de Grampians via Adelaide naar Port Augusta

26 november 2010 - Port Augusta, Australië

 

Hallo, daar zijn we weer !

Waren we een beetje bang dat na de prachtige Great Ocean Road alles een beetje in het niet zou vallen, niets is minder waar. Na een redelijk korte rit vanaf de kust omhoog belandden we in de Grampians. Een groot natuurgebied met bergen, bossen, dieren, en het leuke dorpje Halls Gap.  Hier zijn we uiteindelijk drie dagen gebleven.  Het gebied is ook erg geliefd onder de Australiërs zelf, het was vrijdag toen we aankwamen en het was de eerste camping die afgeladen was. De camping was niettemin goed verzorgd, groot zwembad met dit keer eens meer ligstoelen dan twee. Bijna alle campings waar we zijn hebben wel zwembaden, maar geen ligbedden. Ze  begrijpen hier niet waarom mensen vrijwillig in die warmte willen zitten of liggen. De meeste Australiërs blijven zo veel mogelijk uit de zon.

We hebben onze dagen in de Grampians gevuld met een paar mooie wandelingen, met de camper rondgetoerd naar diverse uitzichtpunten, eindelijk weer eens wat bij het zwembad gelegen en “ grote “ schoonmaak gehouden. Alles gewassen, beddengoed verschoond, kussens uitgeklopt, pppfffff, het leven is zwaar hier J.  Maar daarna hebben we onszelf beloond met het lekkerste ijs dat we hier tot nu toe gegeten hebben.  Alleen daarvoor is een rit naar Halls Gap de moeite waard. We troffen het met het weer, hele dagen zon en gemiddeld 26 graden maakt alles toch veel leuker. Toen we het park binnen reden zagen we onze eerste Echidna (een uit de kluiten gegroeide egel), daarna een paar emu’s en iedere avond kwamen er wat kangoeroe’s tevoorschijn. Blijft leuk.

Na de Grampians stond onze eerste echt langere autorit op de planning. Ruim 500 kilometer naar Adelaide, waar we ongeveer 7 uur over gedaan hebben. Hiermee hebben we de staat Victoria verlaten en zijn we in South Australia aangekomen. Tijdens onze reisdag was het al erg warm, 30 graden, en de dagen erna liep de temperatuur nog wat op naar 35 graden. We moeten zeggen, da’s toch best wel heet, zeker aangezien er de eerste twee dagen geen bewolking was.

Ook in Adelaide hadden we een prima camping. Bushalte voor de deur, dus daarmee zijn we de dag na aankomst naar het centrum gegaan.  In vergelijking met de steden die we hier al bezocht hebben is Adelaide een stuk kleiner. Het centrum is op 1 dag prima te belopen en bekijken. Nou scheelt het dat wij alle winkels overslaan (want Mirjam houdt nou eenmaal niet van winkelen), maar iemand die dat wel leuk vindt zou zich daar nog prima een extra dag mee kunnen vermaken. In de stad hangt een gemoedelijke sfeer, veel restaurantjes, terrasjes, en met onze gebouwentic konden we hier ook redelijk uit de voeten. De dag erna hadden we een relaxdag, tijd om de haren weer eens bij te werken (jawel, Mirjam heeft tegenwoordig een bijbaantje, Erik’s haar is inmiddels al 3 x door haar gekortwiekt). Helaas ging het toen ’s middags regenen, je kan niet alles hebben. Eef en Tinie; we hebben eindelijk Elferaus gedaan, in de gebruiksaanwijzing staat het heel anders dan wij het altijd met z’n vieren spelen ! Met z’n tweeën is het inderdaad niet veel aan, er valt dan nog weinig tactisch te spelen. En nadat de stand al snel 4-0 voor Mirjam was, hield Erik het ook voor gezien J.

Na Adelaide zijn we driehonderd kilometer  naar het noorden gereden, naar Port Augusta. Onderweg 1 klein stadje en drie gehuchten tegen gekomen, en dat was het dan ook wel. Port Augusta is zeg maar de toegangspoort naar de outback van Australië.  Hier staan we twee dagen om even op te laden voor de twee lange reisdagen die we vanaf morgen hebben. Zaterdag rijden we bijna 600 kilometer naar Cooper Pedy, de stad waar het zo warm is dat 50% van de mensen onder de grond leeft. We hopen daar in de loop van de middag aan te komen en nog even wat tijd te hebben dit aparte stadje te bekijken. Dan rijden we zondag door naar Uluru, echt het Red Center van Australie, een rit van ongeveer 740 kilometer door the middle of nowhere. Een lange weg, om de paar honderd kilometer onderbroken door een roadhouse waar je kan tanken en wat kan eten. We hebben echt uitgekeken naar dit deel van het land, maar wel met een beetje weemoed. Het betekent dat de laatste 10 dagen in ons campertje in zijn gegaan. Door niet op te letten bij boeking  van de vliegtickets moeten we hem bovendien ook een dag eerder inleveren. We vliegen op 7 december om 10.00 uur van Alice Springs naar Perth, en het kantoor van Apollo gaat pas om 8.00 uur open. We hebben gevraagd of ze ons dan met voorrang kunnen laten inleveren en het snel afhandelen, want we moeten rond 8.15 toch wel een taxi hebben richting vliegveld. Helaas, vriendelijk als de Australiërs zijn, willen ze geen toezeggingen doen dat we een snelle afhandeling krijgen bij het inleveren van de camper. Gezien de traagheid van werken die we al twee maanden ervaren, leveren we hem nu voor de zekerheid maar een dag eerder in en gaan we de laatste nacht naar een hotel.

Over de klantvriendelijkheid gesproken; ook gisteren hadden we er weer een voorbeeld van. We kwamen rond 13.00 uur aan op de camping in Port Augusta. Blauwe lucht, brandende zon, over de 30 graden. De dame achter de receptie zei dat ze ons een plekje bij bomen zou geven, zodat we schaduw hebben. We rijden de camping op, zoeken plekje 34 op en inderdaad, gelijk naast bomen. Jammer alleen dat het aan de verkeerde kant was, de plek aan de andere kant lag volledig in de schaduw, en onze plek had slechts een klein beetje schaduw. Maar, zonliefhebbers als we zijn wilden we ook weer niet lastig zijn, dus campertje neergezet. Na een uurtje was ook de laatste schaduw verdwenen, en stond zowel de camper als ons zitje volledig in de zon te branden. Wij toch naar de receptie, vragen of we een plekje op konden schuiven. Nou, het was niet te bedoeling om van plek te wisselen, en de plek waar we naartoe wilden was voor een grotere camper of caravan bedoeld, dus nee, het mocht niet. Als het nou druk zou zijn hadden we het nog wel kunnen begrijpen, maar op dat moment waren er van de ongeveer 100 plekken slechts  5 bezet !! Desondanks weigerde de muts om mee te werken, en gunde ze ons blijkbaar een dagje brandende zon en een nacht zweten in ons inmiddels behoorlijk opgewarmde camper. We begrijpen ze soms echt niet……

Verder gaat alles eigenlijk heel goed met ons. We vinden het bijhouden van de blog nog steeds leuk om te doen, en zijn ook blij met de berichtjes en mailtjes die we krijgen. Leuk bijvoorbeeld om te lezen dat nichtje Yilva zichzelf  ”uit meelij”  een retourtje Londen cadeau heeft gedaan om daar oud en nieuw te vieren . Niets beter voor je humeur dan het boeken van tickets J ! Of dat Jarl goed aangekomen is in Cambodja en, hoewel op hetzelfde moment in Phnom Penh feest aan het vieren, gelukkig niet op die brug stond waar zoveel doden zijn gevallen. We zagen de foto’s hier in de kranten, zag er vreselijk uit. Ook prettig dat het met ons huisje allemaal in orde is, en dat daar goed voor gezorgd wordt.

Tot slot nog een paar weetjes. Wist je dat:

- Als je een zwarte koffie wilt en eentje met melk, je dan een Long Black en Flat White moet bestellen?

- Het ons is opgevallen is dat veel Australiërs tatoeages hebben ? Man, vrouw, jong, oud, maakt niet uit ! Sommigen maar enkele, maar we zien ze ook regelmatig met hele armen en benen vol.

- Als je op de foto’s wat happen uit haar pony ziet, dit komt omdat Mirjam deze nu zelf knipt (zonder bril) ?

- De diesel hier duurder is dan de benzine ?

- Het hier toegestaan is op de vluchtstrook van de snelweg te fietsen ?

- Wij ons met deze afstanden sowieso afvragen waarom je dat zou willen ?

- De mensen hier opvallend veel kinderen hebben ? We staan iedere keer weer verbaasd hoeveel er uit een auto klimmen, 3 of 4 kids is geen uitzondering.....

- De collega van Erik zich hier dus prima thuis zou voelen ?

- Wij Simon en zijn vrouw van harte feliciteren met weer een kindje erbij ?

- Bij gebrek aan televisie de  “zapduim”  van Mirjam nu wel genezen is ?

- Zij inmiddels ook het strijken verleerd is ?

- Wij  deze week een stukje Hollandse komijnenkaas hebben gescoord ?

- En wij ervan hebben genoten…….

 

Groetjes van ons en tot de volgende blog !

 

Foto’s

4 Reacties

  1. Martine:
    26 november 2010
    Dag luitjes,

    Het lijkt wel of jullie het vervelend vinden om mooi weer te hebben, terwijl ze (piet P.) hier de meest gruwelijke berichten voorspellen. Als het waar is krijgen we binnen enkele dage/uren sneeuw, regen, hagel, ijs (de voorbereidingen voor de elfstedentocht is alweer in volle gang - zowel henk angenent en die zanger; hoe heet hij ook alweer - erik hulzenbosch mogen niet meedoen) Ik moet zo boodschappen doen, maar eerst ramen schrappen....
    pff, ruilen??
    Jullie hebben ons overigens overtroffen met elfrausen, wij hebben alleen nog kolonisten maatjes hier..
    verder alles goed! Nog 1 week en 2 dagen dan kunnen we die goede oude sint weer uitzwaaien; rust in de tent?? Geniet er nog maar ff van, voor je het weet zit je weer thuis, bij de open haard!!
  2. Hester Keukens:
    26 november 2010
    Hey wereldreizigers!
    Heerlik om jullie verslagen te blijven lezen. We wilden toch ooit al een keer ook die kant op, maar nu weet ik het zeker! Als jullie straks terug zijn, gaan wij nog even verder met blogs lezen, want over een week ongeveer vertrekt een collegaatje van mij met haar hubbie voor 6 weken naar The Outback!
    Geniet er nog even volop van, want de tijd vliegt voorbij!
  3. Jim:
    29 november 2010
    Hoi Lui,
    Ik ben inmiddels weer terug in Holland en dat valt best tegen.....35 graden verschil is best heftig.
    Jullie gaan nog lekker zeg!
    Héééeéhhhhh Mirjam, die mevrouw op de camping is waarschijnlijk verre familie met ook NEEN op haar lip getatoeërd?!
    Nou, nog even volhouden...straks lekker naar Azië!

    Groetjes en hou vol, hoe vervelend vakantie ook is!!

    Jim
  4. Linda:
    1 december 2010
    Hoi hoi,
    Wat hebben jullie het slecht!! Hier is het koud koud en nog eens koud!! Gevoels temperatuur van geloof min 20 dus blijv gerust nog even daar! Wat een mooie foto's zeg. Ik zou er zo heen willen! Jullie zullen wel heel erg genieten. Maar wat gaat de tijd hard zeg nog een maandje en dan zit je alweer hier Mirjam! Rot voor jou maar gezellig voor ons!

    Liefs

    Lin (SOR)